stadspleinen

Omdat niet het hele plan Koningswei van Van den Broek en Bakema is uitgevoerd, bleef het gebied rond het Koningsplein hinken op twee gedachten. Na een omvattende herinrichting van de pleinen in dit gebied door Jo Coenen komen het kantongerecht, de St. Dyonisiuskerk, het Paleis-Raadhuis en de stadsschouwburg beter tot hun recht. Coenen benadrukte zowel de noord-zuid verbinding van de binnenstad naar het Koningsplein als de oost-west route van het Koningsplein naar het Kunstkluster. Met relatief kleine ingrepen aan straatprofielen, kunstwerken, straatmeubilair en bestrating gaf hij de grootschalige open ruimten uit de jaren zestig en zeventig een bestemming. Pergola’s op het Willems- en Koningsplein zorgen voor een duidelijke begrenzing van de pleinen. De modernistische fontein op het Willemsplein van Joop Beljon uit 1972 werd met goedkeuring van zijn nazaten aangepast, waardoor onder andere aan de zijde van de Heuvelstraat een verhoogde zitplek ontstond.

Het driehoekige plein de Heuvel verloor zijn intimiteit toen het in de jaren zestig van de twintigste eeuw onderdeel werd van de ringweg. Na een eerste herinrichting door Bert Dirrix in de jaren negentig, ontwierp Buro Sant en Co een zwevend podium van basalt, waarin stroken gras en fonteinen met lichtorgel zijn opgenomen. De entrees naar de door Dirrix ontworpen fietsenstalling onder het plein, trappen en hellingbanen zijn in de rand van het podium opgenomen.